کتاب همه اراضی چشمت اثر ابوالفضل رجبی صدیقی

همه اراضی چشمت

مجموعه اشعار ابوالفضل رجبی صدیقی در کتاب همه اراضی چشمت

در بخشی از کتاب می‌خوانیم:
 

« موذنِ تنها»
این چنین شد که سرش بر سر آن دار افتاد
هر که حلاجی اش از پنبه به پندار افتاد

زاهدِ معتكف آن خرقه ی تزوير چو دوخت
به تنش کرد و ز ديرش رهِ دربار افتاد

گفته بودند نباشد همه گردي گردو
این چه گردی است كه بر گردش پرگار افتاد

اسب ها بسته به خيش و همه گاوان را زين
عجب این نحس که بر ناصیه کار افتاد

جام ديگر نه بخواهید ز ساقي مستان!
سايه محتسبي بر سر ديوار افتاد

چند سالیست موذن شده تنها رمضان
ربَّنایِ شجریّان چو ز افطار افتاد

هاتف از غیب به حیران خبر آورد چو او
از سر کل خلایق همه دستار افتاد